Anya Janssen b. 1962

Anya Janssen (1962) schildert verstilde portretten waarin schoonheid en verlies onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Vanuit een persoonlijk rouwproces ontstond een nieuwe serie werken die de confronterende én verbindende kracht van verlies onderzoekt. Ze verbeeldt rouw als een cyclisch proces waarin tijd, herinnering en zintuiglijke ervaring in elkaar overvloeien.

Janssen toont, geïnspireerd door Japanse filosofieën als Yūgen, Wabi-sabi en Ma, hoe afwezigheid en aanwezigheid kunnen samenvallen. Haar schilderijen ademen een verstilde ruimte waarin herinneringen voelbaar zijn, soms zelfs tastbaar lijken. Deze gevoeligheid koppelt ze aan een rijke beeldtaal, gevoed door zowel de vijftiende-eeuwse Vlaamse primitieven als Lowbrow Art, de underground kunstbeweging die in de jaren zestig opkwam in Los Angeles.

Met grote trefzekerheid verbindt Janssen de verfijning van klassieke schildertechniek met een hedendaagse, persoonlijke beeldtaal. Ze noemt zichzelf een ‘collector of souls’, een verhalenverteller die ontmoetingen vangt en het mysterie van het menszijn tracht te benaderen. In deze tentoonstelling nodigt ze de kijker uit om stil te staan bij verlies, het onopgeloste te omarmen en troost te vinden in de ruimte die achterblijft.